Jak powstały cukierki?

Dzieje cukierków są nieodłącznie związane z dziejami słodyczy w ogóle. Wiadomo, że zanim cukier dotarł na szerszą skalę do Chin i Indii, na Środkowym Wschodzie i w Egipcie do wyrabiania słodyczy stosowano miód. W starożytnej Grecji oraz Rzymie dużą część słodkości stanowiły obtaczane w miodzie owoce, kwiaty, nasiona, orzechy, a nawet łodygi roślin. Prawdopodobnie właśnie w starożytnym Rzymie wynaleziono pierwsze cukierki, czyli drażetki. Inna teoria przypisuje wynalezienie drażetek niewolnikowi, który w ten sposób chciał uczcić swojego pana. Niemniej jednak, pierwszymi słodyczami rozkoszować się mogli tylko nieliczni arystokraci Imperium Romanum.

Z czasem słodycze zagościły na średniowiecznych stołach, ale podobnie jak w starożytności ich smakiem cieszyły się z początku jedynie elity. Dopiero później, wraz ze wzrostem znaczenia mieszczaństwa, słodycze stały się przyjemnością dostępną wszystkim, których stać było na ich zakup. W późnym średniowieczu dwa włoskie miasta- Wenecja i Genua przodowały w imporcie azjatyckiego cukru, dlatego też kunszt włoskich cukierników, znacznie przewyższał innych. Wkrótce na kuchni włoskiej zaczęli się wzorować kucharze z innych rejonów Europy. Watro jednakże pamiętać, że nie wszystkie rodzaje cukierków zawdzięczany Włochom. Choć drażetki są bez wątpliwości pomysłem starożytnych Rzymian, również północne kraje przyczyniły się do rozwoju cukiernictwa. Z produkcji drażetek słynęły francuskie miasta Paryż, Metz, Verdun i Tuluza. Wyrobem rdzennie francuskim są chociażby cukierki Bonbon, które z początku były mieszanką goździków, imbiru, migdałów, nasion szyszki sosnowej i ziaren anyżu i jałowca, którą obtaczano w roztopionym cukrze, po czym wielokrotnie gotowano w płytkim rondlu, ciągle potrząsając aż do uzyskania karmelu. Tak powstałe łakocie bardzo przypominały dzisiejsze drażetki lub pralinki.

Obecnie do cukierków zalicza się m. in. pastylki, drażetki, landrynki, karmelki, toffi, irysy, sugusy, dropsy, krówki, żelki, oraz wszelkie cukierki pudrowe.

Mimo wyjątkowej różnorodności smaków i postaci można dokonać podziału cukierków na kilka podstawowych typów, w zależności od tego, w jaki sposób są wyrabiane. Zadziwia, że skład większości z nich jest naprawdę bardzo prosty. I tak, tzw. twarde słodycze produkuje się właściwie wyłącznie ze stężonego roztworu cukru z dodatkiem określonych barwników czy aromatów. W ten sposób powstają na przykład landrynki. Bardzo popularne karmelki wyrabia się natomiast z masy karmelowej, która jest w odpowiedni sposób ugotowaną mieszaniną roztworu cukru, syropu skrobiowego i kilku dodatkowych składników. Krówki, irysy, toffi, sugusy i inne cukierki o bardziej miękkiej konsystencji wyrabia się z podobnej masy, tyle że z mniejszą zawartością syropu skrobiowego. Żelki otrzymuje się natomiast przez napowietrzenie roztworu cukru i syropu glukozowego z dodatkiem substancji zagęszczającej, takiej jak żelatyna. Istnieją także cukierki pudrowe, które produkuje się ze sprasowanego cukru pudru.